Isalo Natural Park

< >

We zijn vroeg opgestaan. Dat doen we hier eigenlijk elke dag, want de zon komt 5 uur 's morgens al op en is om 6 uur 's avonds echt al weer onder. Eveline voelt zich gelukkig weer een stuk beter vandaag, dus kunnen we het Isalo natuurpark in. Met een gids van Momotrek.

Het stukje naar de ingang van het park en terug blijkt achteraf minstens zo lang als de hele wandeling die we in het park zelf maken. Maar de wandeling ernaar toe is een goed begin en we hebben al genoeg vragen voor onze gids Jonny. Hij spreekt goed engels en lijkt genoeg te weten van alle flora en fauna die we hier tegenkomen.

We zijn het park nog niet in of Jonny maant ons tot stilstaan. Op een boomtak zit een dikke leguaan. Hij had hem meteen al gezien. Hij had goede oren en ogen en zo zag hij ook bij wat ritselende blaadjes al meteen wat dieren ziten. Zo kwamen we nog maar net in het park witte lemurs met zwarte kapjes tegen. Ze leven in families van ongeveer 6 dieren. Dit zijn zo te zien 4 volwassenen en 2 kleintjes. Super schattig om te zien. Ze springen door de takken boven ons langs. Lemurs zijn erg knuffelig om te zien en je kan je zo voorstellen dat je ze als huisdier hebt. En dat is ook precies het probleem, want stropers knuppelen ze met een zak vol uit het bos, een deel gaat al vrij snel dood en de rest heeft geen leven meer.

En daar was dan een eenzame bruine lemur. Het was een vrouwtje die een paar jaar geleden door een brand van de rest van haar groep verwijderd geraakt was en nog geen soortgenoten had gevonden waar ze zich bij aan kon sluiten. Heel sneu dat ze nu al zo lang alleen is en het is maar afwachten of een groepje haar vindt en opneemt.

Onderweg veel vogels gezien en bijzondere planten. Veel van de soorten die je hier ziet zijn endemisch (komen alleen op Madagaskar voor). Er schijnen 86 verschillende soorten vogels in dit park te zitten. We zagen de 'grey headed love thrust (?)' die überhaupt alleen in dit park voorkomt. Jammer genoeg was het een beetje behelpen met de anwb verrekijker waarvan die ochtend opeens een lens scheef schoot bij het schoonmaken.

Jonny maakt tussendoor even een fotootje van ons.

Het was mooi weer in de kloof waar we liepen. De volgende highlights waren het blauwe en het zwarte meer, een soort grotachtige bassins onder een watervalletje. Super idyllisch dus en ook even lekker gezwommen. Het zou immers een warme dag worden...

En ja, gelukkig kwamen we ook de ringstaart lemurs tegen. Een groepje van een stuk of 7 met kleintjes erbij. Ze zaten vlak voor ons in de boom en klauterden boven ons langs. Het park is in totaal honderden hectares groot, en daarvan hebben we maar een heel klein stukje gezien, maar zeker de moeite waard.

Het volgende stuk was een eind omhoog klauteren langs een leguaantje, mooi landschap en weer naar beneden naar de nymphen waterval. Onderweg begon het toch een beetje te regenen. Eveline zegt nog: "Nou, wij zijn in Nederland wel wat gewend"", toen Jonny toch zijn pas begon te versnellen. Toen ging het harder regenen en zagen we meerdere mensen de kloof uit vluchten. En nog harder. En hagelstenen van 1 cm groot en soms wel 2 cm. Zeiknat kwamen we aan het einde van de kloof op een picknickplek waar het onder de twee huisjes al bomvol stond met schuilende mensen. Soppend in onze schoenen stonden we daar 2 uur te kleumen voor het weer droger werd. In de kloof steeg het water zo snel omhoog dat je er ook echt niet meer in moest zitten.

In een grote kolonne liepen we het park uit, waarbij inhalen volgens sommigen verboden was, alsof je verplicht achter een stel bejaarde toeristen moet blijven hangen die alleen maar het stukje naar de parkeerplaats hoeven. Wij hebben daarna nog heerlijk 3 kilometer door de natte klei gelopen.