"De kerstclip! De kerstclip gaan we dit jaar in Madagaskar maken! Op de Baobab Alley, met de mensen daar! En de instrumenten van daar. En dan nemen we ook ukuleles mee… En dan gaan we met de videoclip geld ophalen voor drinkwater of iets heel zinnigs met ukuleles en kinderen… Want zonder water, of zonder ukulele, is er geen leven mogelijk!! Dat is dan de kerstboodschap voor 2022!"
Bij zuster Pascaline was het heerlijk vertoeven. De zuster houdt wel van een lolletje. Wel geestig om als kind van een door Jesuieten mishandelde vader terecht te komen in een Jesuieten klooster. Vader Leon's, de man bij het busstation die ik eerder aanzag als chauffeur was heel vriendelijk. Bovendien had hij een flink stuk overheerlijke kaas. Broeder Eugene nam ons mee naar de stad en was uiterst behulpzaam. Het was werkelijk een kleine oase in weer een druk krioelende stad. We hebben over de markt gewandeld en ik kon het niet laten om een veel te grote, uit een cocosolie-blik vervaardigde gieter te kopen. Dat is dus sjouwen en vreselijk onhandig. We hebben wat prijzen vergeleken om te weten te komen wat dingen nou werkelijk kosten. Er is eigenlijk geen standaard. Zo'n markt voelt dan wel meteen als in het diepe springen.
We zijn 3 nachten in het klooster gebleven. Zuster Pascaline heeft mijn broek gerepareerd en koffie gemaakt. Er was redelijk internet. Ik zou er graag weer terug gaan en dan serieus in retraite. Maar helaas gaan na 3 dagen we weer voort want we hebben onszelf ook een opdracht gesteld en dat is de inzamelactie voor enkele projecten hier in Madagaskar. De volgende stop is bij Jaco en zijn herbebossingsproject in Ranuhira wat nog verder in het zuiden is, gelegen tegen de flank van het Isalo National Park aan. Op naar de volgende busreis, zeg maar dag!